Παρράσιος

I

Αρχαίος Έλληνας ζωγράφος, ο οποίος εργάστηκε μεταξύ 440 και 380 π.Χ. Ήταν γιος και μαθητής του Εφέσιου ζωγράφου Ευήνορα, αλλά έζησε για μεγάλο διάστημα στην Αθήνα και ήταν Αθηναίος πολίτης. Προτιμούσε δραματικά θέματα, πλούσια σε κίνηση, και ενδιαφερόταν για την απόδοση του ήθους και της ψυχικής κατάστασης των ηρώων (ο πάσχων Φιλοκτήτης, η έρις για τα όπλα του Αχιλλέα, ο Οδυσσέας προσποιούμενος τον παράφρονα, ο Προμηθεύς δεσμώτης κ.ά.). Γνωρίζουμε επίσης ότι έκανε τα σχέδια για την ανάγλυφη διακόσμηση της ασπίδας της Αθηνάς Προμάχου του Φειδία, την οποία εκτέλεσε ο τορευτής Μυς. Αντίθετα προς τον σύγχρονο και αντίπαλό του Ζεύξη, ο Π. φημιζόταν για τις σωστές και αρμονικές αναλογίες των μορφών. Διακρινόταν επίσης για την τελειότητα των περιγραμμάτων, με τα οποία προσπαθούσε να δώσει την εντύπωση του βάθους: από τη σχετική παρατήρηση του Πλινίου μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Π. ασχολήθηκε με τον όγκο και το ανάγλυφο των μορφών, προβλήματα που στη γλυπτική θα θέσει ο Σκόπας. Το χαμένο έργο του Π. απηχούν μερικές αττικές λήκυθοι.

II

(Μυθ.). Επίκληση του Απόλλωνα στην αρκαδική πόλη Παρρασία, όπου υπήρχε ιερό του Απόλλωνα και άλσος αφιερωμένο σε αυτόν στο βουνό Λύκαιο.